Bojownikom niepodległości

Stanisław Gorczyca

(1895-1923)

Urodził się 2 kwietnia 1895 r. w Białobrzegach (obecnie część Krosna). Syn Apolonii.

Ukończył szkołę realną w Krośnie, po czym studiował w Akademii Handlowej w Krakowie.

Członek Zw. Strzeleckiego w Krakowie.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w III plut. 3 komp. VI baonu 1 pp LP, I Brygady i od 10 maja 1915 r. – 7 pp LP. Ciężko ranny w czasie bitwy pod Kuklami w październiku 1915 r., w styczniu 1916 r. leczył się w Weisskirchen. Po rekonwalescencji skierowany do kadry Komendy Grupy LP w Kozienicach, po czym 27 maja 1916 w składzie 2 komp. marszowej wyruszył na front. Wyróżnił się podczas bitwy pod Kościuchnówką (4-6 lipca).

Po kryzysie przysięgowym w Legionach we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim, gdzie prawdopodobnie dostał się do niewoli.

Wstąpił do Armii Polskiej we Francji. Wraz z nią powrócił do kraju i od kwietnia 1919 r. brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. Po zakończeniu wojny w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. z tym jednak, iż został zatrzymany w służbie czynnej. Służył w 22 pp (1923). W tym też roku ostatecznie przeniesiony do rezerwy.

Pracował w filii Banku Przemysłowego w Krośnie.

Zmarł 26 października 1923 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Krośnie.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 131/1933
Źródła

Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 131/1933; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rocznik oficerski 1923.