Urodził się 7 maja 1893 r. w Sandomierzu. Syn Piotra i Jadwigi z Chmielów.
W czasie I wojny światowej służył w 1 puł w I Korpusie Polskim w Rosji. Ukończył studia weterynaryjne, z czasem uzyskując doktorat.
Po 1918 r. w WP. W 1920 r. sprawował funkcję lekarza weterynarii 1 puł. Brał udział w walkach z bolszewikami.
Zweryfikowany jako kpt. lek. wet. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na mjr. lek. wet., co najmniej do 1924 r. był starszym lekarzem weterynarii 1 puł. Co najmniej od 1928 r. w KOP. W 1932 r. służył w brygadzie KOP w Łucku. Awansowany 1 stycznia 1935 r. na ppłk. lek. wet., wiosną 1939 r. sprawował funkcję szefa weterynarii OK nr VIII.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagach IV D w Elsterhorst, II B w Arnswalde i II D w Gross Born.
Po wojnie mieszkał w Polsce. Był prześladowany przez władze komunistyczne.
Zmarł w 1958 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Augustowie sektor 9.
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
J. Litewski, W. Dziewanowski, Dzieje 1. Pułku Ułanów Krechowieckich, Warszawa 1932; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006