Stanisław Grupiński

Urodził się 5 października 1880 r. w Czarnkowie. Syn Jana i Marii z Ziółkowskich.

Prowadził sklep z artykułami żelaznymi oraz sprzętem gospodarstwa domowego, szkłem i porcelaną.

Członek Tow. Kupców Żelaznych i Tow. Kupców w Czarnkowie.

13 listopada 1918 r. został przewodniczącym Rady Robotniczej i Żołnierskiej w Czarnkowie, a kilka dni później członkiem Powiatowej Rady Ludowej. Był delegatem na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu (3-5 grudnia).

Współorganizator powstania wielkopolskiego na terenie ziemi czarnkowskiej, przyczynił się do opanowania Czarnkowa przez Polaków (5 stycznia 1919 r.).

23 marca wybrany na członka Rady Miejskiej, został jej wiceprzewodniczącym.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Był wiceburmistrzem miasta, radcą Izby Przemysłowo-Handlowej (od 1934 r.).

Działacz społeczny w Czarnkowie: prezes koła śpiewaczego „Harmonia” (styczeń 1909-9 grudnia 1937), I Starszy Bractwa Strzeleckiego, członek Tow. Gimnastycznego „Sokół” oraz Tow. Powstańców i Wojaków.

Podczas II wojny światowej opuścił miasto i z rodziną przeniósł się do Warszawy, gdzie przebywał przez okres wojny.

W 1945 r. powrócił do Czarnkowa.

Zmarł 25 grudnia 1947 r. w Czarnkowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty (od 1910 r.) z Marią Nowacką, miał synów Juliana, Lubomira, Edmunda oraz córki Marię (1915-1998) zamężną Kubicką, Czesławę zamężną Donat i Kazimierę.

Posiadał obywatelstwo honorowe Czarnkowa.