Urodził się 18 marca 1894 r. w Warszawie. Syn Józefa (zob.) i Jadwigi z Lewickich (zob.). Brat Zofii (zob.).
Ukończył szkołę handlową w Lipsku.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w II dyonie kawalerii. Uczestnik kampanii karpackiej. Chory na dyzenterię, w połowie lutego 1915 r. leczył się w Wiedniu. Później uczestniczył w kampanii wołyńskiej. W 1917 r. został odkomenderowany do POW. Aresztowany za działalność polityczną, potem uwolniony. Był komendantem okręgu kaliskiego, a potem piotrkowskiego. Uczestniczył w rozbrajaniu Niemców (11 listopada 1918), po czym automatycznie wstąpił do WP.
Przydzielony do PKU w Piotrkowie. 25 maja 1919 r. przeniesiony na stanowisko referenta politycznego do DOGen Kielce. 3 września przeniesiony do DOGen Poznań. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Ukończył studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie.
Od 1927 r. zajmował stanowisko starosty powiatowego i grodzkiego w Radomiu. Następnie pracował jako starosta w Siedlcach.
Członek LOPP, PW, Ligi Morskiej i Kolonialnej i Zw. Łowieckiego. Działacz Zw. Peowiaków – był członkiem zarządu głównego tej organizacji.
Podczas kampanii 1939 r. 6 wrzesnia ewakuował urząd i wyjechał do Łukowa, a potem Chełma.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 5.I.1929) z Ireną Smyjewską.
G. Korneć, Policja Podziemna w powiecie siedleckim w latach 1939-1944, „Szkice Podlaskie” t. 10/2002; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 64/1931; rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.