Urodził się 15 listopada 1897 r. w Głogowie pow. Rzeszów. Syn Karola i Karoliny z Lubowiczów.
Działacz niepodległościowy ps. „Haim”.
W niepodległej Polsce funkcjonariusz Policji Państwowej. W 1933 r. posiadał stopień posterunkowego. Służył wówczas na komisariacie w Samborze. W 1935 r. awansował na st. posterunkowego, a potem na przodownika.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 023/1 z 10 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie awansował (2007) na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 24/1933.