Bojownikom niepodległości

Stanisław Heller

(1894–1933)

Urodził się 9 sierpnia 1894 r. w Złoczowie.
Od listopada 1909 r. należał do Oddziału Ćwiczebnego im. T. Wiśniowskiego w rodzinnym mieście. Ukończył instruktorski kurs skautowy we Lwowie i we wrześniu 1910 r. został komendantem tego oddziału (skautingu). Ukończył kurs Tajnej Polskiej Szkoły Państwowej we Lwowie (1-7 lipca 1912 r.). Od 1913 r. członek XX PDS w Złoczowie.
Student uniwersytetu.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. I baonu 1 pp LP, 24 maja 1915 r. był ranny pod Przepiórowem.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od 16 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Służył w komp. szturmowej na odcinku V.
Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do II baonu 1 pstrz lwowskich. W wojnie 1920 r. jako kpt. służył w 5 pp leg. Ranny pod Dźwińskiem w 1919 r.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., w pułku tym służył co najmniej do 1924 r. W 1928 r. pozostawał w dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Ukończył Wyższą Szkołę Intendentury. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na mjr. int. dypl. mgr., w 1932 r. służył w Dep. Intendentury MSWojsk. Następnie w KOP.
Zmarł 1 października 1933 r. w Warszawie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 kl. i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 156/1931
Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Dziennik Personalny MSWojsk” nr 11/1934; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1914, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 156/1931; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.