Bojownikom niepodległości

Stanisław Hojnacki

(1889-1952)

Urodził się 16 maja 1889 r. w Starej Hucie.
Od 1913 r. należał do „Sokoła” w Czerniowcach na Bukowinie.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP. W lutym 1916 r. superarbitrowany, po czym zwolniony z Legionów. W lutym 1917 r. ponownie wstąpił do Legionów.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem prowiantowym 1 pap leg (1923) i przewodniczącym komisji gospodarczej tego pułku (1924). W 1928 r. pełnił służbę w Dep. Uzbrojenia MSWojsk. Awansowany 1 stycznia 1930 r. kpt. na uzbr., w 1932 r. służył w 1 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia. Zapewne po 1934 r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł 20 września 1952 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 82.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Jadwigą Kaczorowską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 218/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.