Urodził się 25 kwietnia 1875 r. w Lublinie.
Ukończył gimnazjum w Żytomierzu (1875 r.) oraz Wydz. Prawa uniwersytetu w Kijowie (1899 r.).
W okresie nauki w gimnazjum i studiów działał w nielegalnych organizacjach socjalistycznych. W jego mieszkaniu produkowano fałszywe paszporty dla osób skazanych przez władze rosyjskie na deportację lub uwięzienie. W 1897 r. aresztowany, był przez cztery miesiące więziony w Kijowie.
Po ukończeniu studiów pracował zawodowo jako adwokat w Kijowie.
Członek Tow. Oświaty Ludowej, współzałożyciel Polskiego Komitetu Wykonawczego na Rusi.
W niepodległej Polsce od 1920 r. był adwokatem w Łucku.
Członek miejscowego zarządu Wołyńskiego Zrzeszenia Demokratycznego. Działacz BBWR.
W 1928 r. wybrany na senatora z województwa wołyńskiego. Członek klubu BBWR.
Zmarł 18 września 1930 r., prawdopodobnie w Łucku.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Wandą Gorszka, miał z nią synów Stanisława (1922-11 VII 1944), kpr. pchor. AK, poległego podczas odwrotu po zamachu na W. Koppego w Krakowie oraz Tadeusza (1924-1984), oficera AK, doc. dr. nauk matematycznych na Politechnice Wrocławskiej.
„Czasopismo adwokatów polskich” nr 11-12/1928; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; „Monitor Polski” nr 6/1934; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. II, Warszawa 2000.