Bojownikom niepodległości

Stanisław Jamrowicz

(1893–po 1937)

Urodził się 9 kwietnia 1893 r. w Gorlicach. Syn Józefa i Antoniny z Małeckich. Brat Juliana (zob.).

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP. Chory, w grudniu przebywał w szpitalu rezerwowym związkowym w Nowym Targu.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919 r., był członkiem komisji gospodarczej 5 pap (1923) i 6 dyonu żandarmerii (1924). Przeniesiony do korpusu oficerów artylerii, w 1928  r. pełnił służbę w 5 pap. Przed 1932 r. został przeniesiony w stan spoczynku.

Zamieszkał w Chełmie. Tam 15 grudnia 1929 r. został członkiem Tymczasowego Zarządu Powiatowego Komitetu Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Później mieszkał w Garwolinie. Pracował jako kierownik biura Kasy Chorych.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

W.A. Kozłowski, Liga Obrony Powietrznej Państwa 1924–1928 Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej 1929–1939 Liga Lotnicza 1946–1950 w Chełmie i powiecie chełmskim, Chełm 2017; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.