Bojownikom niepodległości

Stanisław Jan Gruszecki

(1900-1940)

gruszecki stanisław 1900Urodził się 19 maja 1900 r. w m. Niżnym Nowogrodzie w Rosji. Syn Waleriana i Elżbiety z Onoszków.

W czasie I wojny światowej w I Korpusie Polskim w Rosji. Służył w 1 puł. Był ranny. Potem w POW KN 3 ps. „Lubicz”.

Po 1918 r. w WP. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty i z dniem 1 sierpnia 1920 r. mianowany ppor. piech.

1 sierpnia 1922 r. awansował na por. piech. Przydzielony do 1 pp leg, w 1928 r. pozostawał w dyspozycji komendanta kadry piechoty. W latach 1929-1935 służył w Ekspozyturze nr 5 Oddz. II Sztabu Głównego we Lwowie. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na kpt. piech. Od 1936 r. w Dowództwie Okręgu Korpusu nr I w Warszawie. W 1937 r. został przeniesiony w stan spoczynku.

Pracował jako urzędnik w Izbie Skarbowej w Grudziądzu.

W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.