Urodził się 31 października (30 listopada?) 1895 r. w Łodzi. Syn Wincentego i Bronisławy z Kruszyńskich.
Przez trzy lata należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 4 komp. V baonu 7 pp LP. Ranny w rękę w październiku 1915 r., leczył się w szpitalu w Kowlu i Rzeszowie. Następnie w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku i w marcu 1916 r. w Piszczanach. Potem służył w komp. uzupełniającej nr 1. W maju w składzie komp. marszowej odszedł na front. Przydzielony do 3 komp. V baonu 7 pp LP, został ranny nad Stochodem. Leczył się w szpitalu w Lublinie. Po rekonwalescencji przydzielony do służby werbunkowej, pełnił ją w Głównym Urzędzie Zaciągu w Radomiu. Po jego likwidacji w czerwcu 1917 r. przydzielony do 5 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. zbiegł z transportu wiozącego go do obozu w Szczypiornie. Powrócił wówczas do Łodzi, gdzie ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r.
W niepodległej Polsce był słuchaczem pierwszego kursu Polskiej Straży Skarbowej.
W 1920 r. w Wojsku Polskim. Służył w 5 pp leg. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.
Na początku lat 30. pracował w Urzędzie Skarbowym w Makowie Mazowieckim.
Zmarł w 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 251/1931; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.