Bojownikom niepodległości

Stanisław Januszewski

(1896–1989)

Urodził się 25 lutego 1896 r. w Lublinie. Syn Stanisława i Marii Franciszki z Rajkowskich. Brat Mariana (zob.).

Działacz niepodległościowy ps. „Teter”.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Od 15 sierpnia do 11 listopada 1920 r. przebywał na II kursie rezerwowym Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Po jego ukończeniu mianowany 1 grudnia 1920 r. ppor. art., został przydzielony do 9 pap. Następnie przeniesiony do rezerwy.

Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.

W niepodległej Polsce mieszkał w Rembertowie (obecnie część Warszawy).

Podczas II wojny światowej w PSP w Wlk. Brytanii. Awansował na kpt. rez. techn. Był oficerem technicznym.

Po wojnie i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 10 maja 1989 r. i został pochowany w Beaconsfield.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 1928 r.) z Haliną Dzbeńską, miał dwoje dzieci.

Źródła

Januszewski Stanisław, https://listakrzystka.pl/januszewski-stanislaw/ [dostęp 19 IV 2021]; „Monitor Polski” nr 177/1938; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914–1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.