Bojownikom niepodległości

Stanisław Jarosz

(1890–po 1933)

Urodził się 19 grudnia 1890 r. w Tarnowie. Syn Jana i Bronisławy z Bublów.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 6 komp. 3 pp LP, a następnie w 10 komp. 2 pp LP. Od czerwca 1915 r. przebywał w szpitalu, po czym pracował w warsztatach w Kamieńsku. Później pozostawał w służbie werbunkowej w Pułtusku.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 9 komp. 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos, skąd 22 kwietnia ze względu na stan zdrowia został zwolniony.

W niepodległej Polsce mieszkał w Borku Fałęckim (obecnie część Krakowa). Pracował na kolei.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 171/1933.