Bojownikom niepodległości

Stanisław Jasica

(1897–przed 1932)

Urodził się 30 kwietnia 1897 r. w Tuchowie. Syn Władysława i Michaliny z Mikosińskich (?).

Był uczniem piątek klasy gimnazjum.

W czasie I wojny światowej od 14 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 16 komp 2 pp LP. W jej składzie 30 września wyjechał na front w Karpaty. Następnie służył w II plut. 6 szw. i w 5 szw. 2 puł LP. Ranny podczas walk na Wołyniu, od września 1916 do sierpnia 1917 r. przebywał w szpitalu.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w oddziale sztabowym kawalerii. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.

Zwolniony, 23 kwietnia 1918 r. został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 2 pdrag.

Zmarł przed 1932 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1932.