Urodził się 5 kwietnia 1888 r. w Tarnowie. Syn Adama i Teodory z Greczyńskich (?).
W czasie I wojny światowej od 4 sierpnia 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 baterii 1 part LP. Chory, do 22 marca 1916 r. przebywał w szpitalu w Lublinie, a następnie w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. W maju 1917 r. w stacji zbornej LP w Pradze.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 2 komp. uzupełniającej w Bolechowie, a potem jako kpr. w 2 pp LP. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie dołączył do II Korpusu Polskiego. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) dostał się do niewoli. Przebywał w niej pod Magdeburgiem. Zbiegł z niewoli i powrócił do kraju.
Od 1918 r. w Wojsku Polskim. W grudniu służył w 1 pap. Uczestniczył w walkach z Czechami w styczniu 1919 r., dostał się do niewoli. Uwolniony 7 maja, został przydzielony do 1 part wałowej.
W niepodległej Polsce mieszkał w Toruniu. Pracował jako hydrotechnik.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski’ nr 64/1937; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.