Urodził się 3 maja 1884 r. w Wieleninie pow. Turek. Syn Wojciecha i Antoniny z Witkowskich.
Od 12 roku życia pracował w przędzalni w Łodzi. W 1902 r. został praktykantem, a w 1907 r. czeladnikiem w fabryce wyrobów trykotowych „J. Hiszberg i Wilczyński”.
Od 1904 r. w PPS ps. „Promyk”. Pracował jako kolporter nielegalnej literatury, zbierał też składki partyjne. Aresztowany 10 października 1907 r. przez władze rosyjskie na terenie fabryki, w której pracował. Przez 15 miesięcy więziony kolejno w Łodzi, Sieradzu i Warszawie oraz Moskwie, Samarze i Czelabińsku. Skazany w trybie administracyjnym na zesłanie do guberni orenburskiej na czas trwania stanu wojennego. Karę odbywał w Troicku, skąd zbiegł w grudniu 1909 r. i powrócił do kraju. Ukrywał się na wsi pod Łodzią, potem jako „J. Rydlewski” w Prusach Wschodnich oraz w Łodzi.
W niepodległej Polsce mieszkał w Łodzi. Pracował tam jako majster tkacki.
Zmarł 31 lipca 1962 r. w Łodzi.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 259/1937.