Bojownikom niepodległości

Stanisław Jaworek

(1893–po 1932)

Urodził się 25 października 1893 r. we wsi Płaza koło Chrzanowa. Syn Wojciecha i Tekli z Taborskich.

Pracował jako szewc w Polskiej Ostrawie.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionie Śląskim, z którym we wrześniu dotarł do Mszany Dolnej. Tam przydzielony do 2 komp. 3 pp LP. Podczas kampanii karpackiej ranny 16 grudnia pod Rafajłową. Następnie w I baonie 2 pp LP. Ranny 18 czerwca 1915 r. pod Rokitną. Po rekonwalescencji w 1 komp. baonu uzupełniającego nr 2. Z komp. marszową 22 listopada odszedł na front. Przydzielony do 6 komp. 2 pp LP. Ranny podczas kampanii wołyńskiej. W 1917 r. w Inspektoracie Werbunkowym w Grodzisku. W sierpniu skierowany na kurs wyszkolenia nr 6.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 4 komp. 2 pp LP. 8 października przydzielony do szkoły podoficerskiej korpusu w Przemyślu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 20 pp.

W niepodległej Polsce mieszkał w Chrzanowie. Pracował jako cholewkarz.

Zmarł po 1932 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 167/1932; 100-lecie Niepodległej w Jaworznie. Śpiewnik pieśni patriotycznych, Jaworzno 2018.