Bojownikom niepodległości

Stanisław Jerzy Boroński

(1895-1918)

Urodził się 7 marca 1895 r. w Drohobyczu. Syn Grzegorza, górnika, i Antoniny z Jaremów. Brat Aleksandra Romana (zob.).
Studiował na politechnice.
W czasie I wojny światowej od 14 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w oddziale sztabowym II Brygady, a następnie w IV plut. 3 szw. 2 puł LP. Chory, w kwietniu 1915 r. leczył się w szpitalu w Brnie. W maju 1916 r.w oddziale wywiadowczym Komendy Legionów.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w Polskiej Sile Zbrojnej. W stopniu sierż. służył w Szkole Mierniczej.
Zmarł 17 lipca 1918 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A-5.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 6/1934; H. Odrowąż-Szukiewicz, Świadkowie wydarzeń 1918-1922, Warszawa 1990.