Urodził się 13 lipca 1896 r. w Załużu pow. Sanok. Syn Józefa i Marii.
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Służył m.in. w 5 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Przebywał na kursie karabinów maszynowych w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt i Szeklence.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od 1 listopada 1918 r. w stopniu plut. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom na odcinkach V i III (sektor Góra Stracenia). Ranny 3 listopada, nie opuścił szeregów. Po wyparciu przeciwnika z miasta w detachement rtm. R. Abrahama. Później w 52 pp.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w Oddz. III Sztabu Generalnego (1923, 1924), a w 1928 r. w KOP.
Zmarł przed 1938 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. I czterokrotnie Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 140, 1977/1938; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928.