Urodził się 10 marca 1884 r. we Lwowie. Syn Franciszka i Antoniny z Boreckich.
Ukończył gimnazjum w Przemyślu oraz Wydział Prawa na Uniwersytecie Lwowskim, uzyskując doktorat.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli. Następnie uwolniony.
Zamieszkał w Moskwie, gdzie działał w Związku Prawników i Adwokatów Polskich. Po rewolucji lutowej 1917 r. zajął się początkowym stadium rewindykacji polskich dóbr narodowych zrabowanych przez Rosjan, a które miały być zwrócone Polsce. W 1919 r. powrócił do kraju.
W 1920 r. służył ochotniczo w Wojsku Polskim.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. W 1924 r. był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej. Od 15 maja 1926 do 13 kwietnia 1929 r. minister Pracy i Opieki Społecznej w gabinetach Kazimierza Bartla i Józefa Piłsudskiego. Potem pracował jako notariusz przy wydziale hipotecznym Sądu Okręgowego w Warszawie oraz jako delegat Rządu do Rady Administracyjnej Międzynarodowego Biura Pracy w Genewie.
Prezes Polskiego Towarzystwa Reformy Mieszkaniowej, prezes kuratorium Fundacji Domów Akademickich im. Gabriela Narutowicza, wiceprezes Izby Notarialnej Warszawskiej, należał do rady nadzorczej Towarzystwa Osiedli Robotniczych, należał do rady zarządzającej Instytutu Spraw Społecznych.
Podczas II wojny światowej w grudniu 1939 r. dotarł do Paryża. Później przebywał w Szwajcarii, gdzie był delegatem ministra Pracy i Opieki Społecznej RP w Bernie na Portugalię, Francję nie okupowaną i Szwajcarię.
Po wojnie przebywał w Stanach Zjednoczonych, a od 1946 r. w Genewie, gdzie był delegatem PCK. W grudniu tego roku powrócił do Polski.
Od 1947 r. pracował jako rzecznik interesu publicznego przy Trybunale Ubezpieczeń Społecznych.
Zmarł 30 maja 1954 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 133.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 2 i 3 kl., Medalem Niepodległości i francuską Legią Honorową 4 kl.
Żonaty (od 2 VIII 1919) z Janiną Podgórską (zob.), małżeństwo to było bezpotomne.
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 177/1938.