Bojownikom niepodległości

Stanisław Jurkiewicz

(1897–po 1938)

Urodził się 23 lipca 1897 r. w Krakowie. Syn Feliksa i Antoniny z Jaśkiewiczów.

W czasie I wojny światowej od 20 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 komp. VI baonu 1 pp LP, a potem w stopniu sierż. w I baonie 1 pp LP. W maju 1915 r. w 1 komp. V baonu 7 pp LP. Chory, w połowie sierpnia 1915 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku, w połowie października w szpitalu w Krakowie, zaś w grudniu w szpitalu LP w Kamieńsku. W końcu marca 1917 r. w 2 komp. 1 pp LP. Superarbitrowany 19 lipca, został uznany za inwalidę zdolnego do służby bez broni i zwolniony z Legionów.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Jako urzędnik wojskowy XI rangi w 1923 r. służył w III dyonie żandarmerii. Przemianowany na oficera służby stałej (por. adm. gosp. z 1 grudnia 1922), w 1924 r. w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym 3, zaś w 1928 r. był płatnikiem 3 dyonu żandarmerii. Przed 1932 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Indurze pow. Grodno.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Zarządzenie prezydenta z 27 VI 1938.