(1903–po 1945)
Urodził się 20 lipca 1903 r. w Dyneburgu. Syn Józefa i Michaliny z d. Siwocho.
W niepodległej Polsce mieszkał w Grodnie. Pracował jako nauczyciel.
Z dniem 1 stycznia 1931 r. mianowany ppor. rez. piech., 1 stycznia 1937 r. awansował na por. rez. piech.
W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu VII A w Murnau. Uwolniony w 1945 r.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.