Bojownikom niepodległości

Stanisław Kazimierz Lenartowicz

(1896-1968)

Urodził się 2 stycznia 1896 r. w Woli Wadowskiej pow. Mielec. Syn Mieczysława i Stanisławy z Chrząstowskich.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 2 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 2 pp LP.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Z dniem 1 września 1929 r. mianowany ppor. rez. piech.

W niepodległej Polsce mieszkał w Andrychowie. Od 1925 r. pracował jako nauczyciel, a potem dyrektor Szkoły Powszechnej nr 1.

Członek Zw. Legionistów Polskich i ZNP.

Działacz harcerski. Wykładał na kursach dla strażaków, grał w przedstawieniach teatralnych, śpiewał w chórze.

W 1939 zmobilizowany do WP, w składzie 12 pp brał udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II C w Woldenbergu. Ciężko ranny 30 stycznia 1945 r. w Deetz. Po rekonwalescencji powrócił do Andrychowa.

Działacz społeczny, członek komisji oświatowej przy Radzie Miejskiej Andrychowa.

Zmarł w 1968 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Jest patronem ulicy w Andrychowie.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 167/1932
Źródła

„Monitor Polski” nr 167/1932; Patronom naszych ulic, www.radioandrychow.pl/patronom-naszych-ulic/ [dostęp 15 IX 2021]; Rocznik oficerski rezerw 1934.