Bojownikom niepodległości

Stanisław Lalewicz

(1890-po 1933)

Urodził się 15 kwietnia 1890 r. w Stopnicy. Syn Konstantego i Franciszki z Michalskich. Brat Wacława Władysława (zob.).

W czasie I wojny światowej od 10 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 7 komp. 2 pp LP. Ranny 13 maja 1915 r. w lewą rękę pod Czerniowcami, leczył się w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu, a od 21 maja w szpitalu rezerwowym w Oświęcimiu. Awansowany na kpr., w połowie sierpnia przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. 3 lutego 1916 r. zatwierdzono jego zwolnienie z Legionów. Otrzymał wówczas pensję inwalidy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Łodzi. Pracował jako szewc.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 131/1933
Źródła

Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 131/1933.