Bojownikom niepodległości

Stanisław Lazarewicz

(1897-1961)

Urodził się 3 czerwca 1897 r. w Krakowie. Syn Tadeusza i Feliksy z Ustyanowiczów (?).

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Był elewem kursu szkoły podchorążych artylerii przy 1 part LP w Górze Kalwarii (21 maja-23 lipca 1917 r.).

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w majątku Sulbiny Dolne pow. Garwolin. Pracował na roli.

Podczas II wojny światowej w wywiadzie brytyjskim. Był kierownikiem ds. operacji specjalnych (do 31 grudnia 1946). Awansował na mjr.

Po II wojnie światowej mieszkał w Kenii.

Zmarł 26 lipca 1961 r. w Naivasha.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Żonaty z Janiną Heleną Marią Celińską, miał córkę Barbarę (1922-2009) zamężną Jaworowską i syna Wojciecha.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937
Źródła

„Monitor Polski” nr 93/1937; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; „The Kenya Gazette” nr 37/1961.