Urodził się 28 września 1884 r. w Męcinie Wielkiej pow. Gorlice. Syn Bernarda, ziemianina, i Wiktorii z Gałęzowskich.
Uczył się w gimnazjach w Gorlicach i Samborze. Następnie studiował na Wydz. Mierniczym (lub Wydz. Melioracji Wodnych) Politechniki Lwowskiej, uzyskując absolutorium.
Należał do „Sokoła” i Polskich Drużyn Strzeleckich.
W czasie I wojny światowej przewodniczący Komitetu Obywatelskiego i Komitetu Żywnościowego gminy Lutomiersk oraz mąż zaufania i członek POW ps. „Mazur”. W latach 1916-1918 członek okręgowej komisji rejestracji strat wojennych.
W 1918 r. został komendantem Milicji Ludowej w czterech gminach. Latem 1920 r. należał do Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa w Łasku.
W niepodległej Polsce gospodarował we własnym majątku Dziektarzew w pow. Łask, a z synem Antonim majątku Rzepiszew w pow. Sieradz.
Członek komisji odwoławczej do podatku dochodowego przy Izbie Skarbowej w Łodzi, zaprzysiężony rzeczoznawca do podatku spadkowego przy Urzędzie Skarbowym w Łasku.
Był członkiem Rady Gminnej i Wydz. Powiatowego, Rady i Wydz. Samorządowego, Rady i Zarządu Zw. Rewizyjnego Samorządu Terytorialnego w Warszawie, prezes Okręgowego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych oraz członek Rady i Zarządu Izby Rolniczej w Łodzi.
W 1938 r. wybrany na posła w okręgu wyborczym nr 21 (Sieradz), był członkiem klubu Obozu Zjednoczenia Narodowego.
Podczas kampanii 1939 r. aresztowany przez Niemców w Dziektarzewie. 2 listopada wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen (nr 3480).
Zginął 7 marca 1940 r. w obozie.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 5 kl. i Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1912 r.) z Małgorzatą Romocką, miał z nią syna Antoniego oraz Stanisława Wojciecha (9 I 1918-25 VIII 1944), ekonomistę, ppor. AK, poległego w powstaniu warszawskim.
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; „Monitor Polski” nr 177/1938; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. III, Warszawa 2005.