Urodził się 8 maja 1896 r. w Warszawie (Pruszkowie?). Syn Tomasza i Marii z Radomskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w Oddz. IV Sztabu Generalnego. Następnie kształcił się w Oficerskiej Szkole Topografów (ukończył ją w 1925 r.). Przeniesiony do artylerii, w 1928 r. był oficerem 1 papl. Awansowany 1 stycznia 1929 r. na kpt. art., w 1932 r. służył w GISZ. Wiosną 1939 r. był oficerem 1 papl odkomenderowanym z pułku.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Tomasz”. Uczestnik powstania warszawskiego 1944. W stopniu mjr. art. służył w sztabie Grupy „Północ”. Walczył na Starym Mieście, skąd kanałami przeszedł do Śródmieścia. Po kapitulacji oddziałów powstańczych (2 października) dostał się do niewoli niemieckiej.
Po wojnie mieszkał w Polsce.
Zmarł 15 maja 1956 r. w Toruniu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 27/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.