Urodził się 10 listopada 1854 r. w Bordziłówce pow. Biała Podlaska. Syn Adama, ziemianina, uczestnika powstania 1863 r., i Pauliny z Horeszkiewiczów.
Ukończył III gimnazjum w Warszawie oraz studia prawnicze.
Pracował jako sędzia. w 1892 r. kupił zadłużony majątek ziemski brata Kazimierza w Ławkach koło Łukowa.
Działacz narodowy i społeczny, był jednym z organizatorów budowy pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie (1898 r.). W 1902 i 1903 r.wyjeżdżał do Petersburga w celu złożenia podania o wprowadzenie nauki religii w języku polskim – jego akcja zakończyła się sukcesem.
W niepodległej Polsce został radnym Sejmiku Powiatowego. Uczestniczył w pracach Akcji Katolickiej, był kolatorem kościoła pw. Przemienienia Pańskiego w Łukowie, wspierał finansowo i w naturze sierociniec prowadzony przez SS. Szarytki w Łukowie.
Zmarł 29 listopada 1933 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Łukowie.
Odznaczony papieskim orderem Pro Ecclesia et Pontifice, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.
Żonaty (od 1878 r.) z Anną Krupecką, miał siedmioro dzieci.
Opublikował: Pamiętnik od r. 1897 do r. 1908 jako przyczynek do historii Odrodzenia Polski, Łuków 1931.
H. Kiepurska, Warszawa w rewolucji 1905-1907, Warszawa 1974; „Monitor Polski” nr 6/1934.