Urodził się 29 marca 1896 r. w Radomiu. Syn Stefana.
Działacz niepodległościowy ps. „Jastrzębiec”.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. art., słżył w 6 dak (1923, 1924). Następnie (1928) w dowództwie 3 DK. W 1932 r. w Centrum Wyszkolenia Artylerii. Po 1934 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 19 marca 1939 r. awansował na mjr. rez. art.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził komp. ruchowo–kolejową nr 51. Po zakończeniu walk brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Awansował na ppłk. rez. art. Uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po kapitulacji oddziałów powstańczych dostał się do niewoli niemieckiej. W 1945 r. uwolniony, powrócił do kraju.
Zmarł 2 października 1978 r. w Warszawie.
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.