Bojownikom niepodległości

Stanisław Ohde

(1893–po 1939)

Urodził się 27 kwietnia 1893 r. w Skierniewicach. Syn Romana i Janiny z Makarskich. Brat Antoniego (zob.). i Jana Tadeusza (zob.).

Od 1914 r. w Polskiej Drużyny Strzeleckiej . Uczestnik kursu instruktorskiego w Nowym Sączu (15 lipca–2 sierpnia 1914). Służył wówczas w 2 komp. Po jego przerwaniu przybył do Krakowa.

Podczas I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Poraj”. Służył w 4 komp. V baonu 7 pp LP. Był ranny. Po likwidacji pułku w końcu września 1916 r. wcielony do 5 pp LP (4 komp. III baonu). Superarbitrowany 1 sierpnia 1917 r., uzyskał pensję inwalidzką.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Skierniewicach. Pracował jako fryzjer, a potem urzędnik kolejowy.

Członek Federacji Polskich Związku Obrońców Ojczyzny, prezes Stowarzyszenia Uczestników Ruchu Niepodległościowego, Związku Legionistów Polskich (członek zarządu).

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 29/1932; „Na Warcie” nr 3/1939; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.