Bojownikom niepodległości

Stanisław Olszewski

(1893–po 1931)

Urodził się 5 czerwca 1893 r. w Przemyślu. Syn Piotra i Honoraty.

Ukończył gimnazjum w Przemyślu, po czym studiował prawo na uniwersytetach we Lwowie i Wiedniu.

Członek Polowych Drużyn „Sokoła” we Lwowie.

Podczas I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 pp LP. Podczas kampanii karpackiej był ranny, a potem ciężko kontuzjowany. Jako inwalida 19 lipca 1915 r. zwolniony z Legionów.

Ukończył studia prawnicze i podjął pracę w administracji.

W latach 1918–1919 znajdował się pod okupacją ukraińską, podczas której był prześladowany za odmowę służby na rzecz państwa ukraińskiego.

Podczas wojny z bolszewikami jako urzędnik wojskowy służył w Wojsku Polskim.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) pracował w administracji państwowej. Był między innymi starostą w Podhajcach (1930), a potem urzędnikiem w wydz. samorządowym Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie.

Zmarł po 1931 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” 1931, nr 111.