Urodził się 16 sierpnia 1897 r. w Lusławicach Małych koło Zakliczyna. Syn Michała i Barbary z d. Spieszna.
Podczas I wojny światowej powołany do armii austro–wegierskiej. Z dniem 1 stycznia 1916 r. otrzymał stopień ppor. rez. piech.
Od maja 1918 r. w WP. Przydzielony do 1 psp, w grudniu awansował na por. piech. W marcu 1920 r. przeniesiony do Ekspozytury DOGen Lublin w Kowlu. Brał udział w wojnie z bolszewikami.
W 1922 r. w 16 pp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w 49 pp. Przeniesiony do lotnictwa, co najmniej od 1924 do 1932 r. był oficerem 2 plotn. 1 stycznia 1927 r. awansował na kpt. obs., a 1 stycznia 1935 r. na mjr obs. W 1937 r. w CWLotn. Wiosną 1939 r. zajmował stanowisko dowódcy dyonu szkolnego 4 plotn.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. był oficerem operacyjnym sztabu lotnictwa Armii „Pomorze”. Po agresji sowieckiej z 17 września przeszedł do Rumunii. Z ramienia władz wojskowych z Francji został szefem samodz. referatu odpraw. Organizował wyjazdy lotników do Francji, gdzie też w lutym 1940 r. wyjechał. Służył w Inspektoracie Polskich Sił Powietrznych. Po upadku Francji w 1940 r. ewakuowany do Wlk. Brytanii. Tam służył w sztabie Naczelnego Wodza między innymi w wydz. studiów i szkolenia spadochronowego Oddz. III. Awansował do stopnia ppłk. nawig.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji wyjechał do Kanady.
Zmarł 17 września 1983 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.
J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze w pierwszych latach niepodległości 1918–1922, Kraków 2015; „Monitor Polski” 1937, nr 64; J. Pawlak, Polskie eskadry w wojnie obronnej wrzesień 1939, Warszawa 1991; Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.