Urodził się 24 października 1897 r. w Łodzi. Syn Juliana i Natalii z Bartkiewiczów.
Ukończył progimnazjum w Łodzi, po czym kształcił się w Szkole Handlowej w Zgierzu.
Od 1912 r. uczestniczył w działalności niepodległościowej młodzieży w Łodzi. Należał do tajnego skautingu.
W czasie I wojny światowej od 10 marca 1915 r. w Legionach Polskich. Służył m.in. w 3 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca wyruszył na front. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. Awansował do stopnia sierż.
W następstwie kryzysu przysięgowego 20 lipca 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie, a potem w Łomży. 15 lutego 1918 r. zwolniony z obozu, schorowany powrócił do Łodzi.
Tam 7 marca wstąpił do POW. Był instruktorem w Łodzi. W listopadzie brał udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie, po czym automatycznie wstąpił do WP.
Od 14 listopada dowodził komp. w baonie strzelców łódzkich POW. Wcielony z baonem do 28 pp, w stopniu ppor. sprawował funkcję adiutanta II baonu. W jego składzie 13 stycznia 1919 r. wyruszył na front ukraiński. Walczył na Wołyniu.
Poległ 24 lutego 1919 r. podczas natarcia pod Hołobami. Pochowany na Starym Cmentarzu Parafialnym św. Józefa w Łodzi kwat. I.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Jest wymieniony na tablicy poświęconej harcerzom poległym w latach 1914-1920 w archikatedrze w Łodzi.
W. B., Zapomniany żołnierz, „Peowiak” nr 4/1931; Dla Polski. Łódź w Legjonach, Łódź 1931; „Monitor Polski” nr 132/1931; W. Nekrasz, Harcerze w bojach w latach 1914-1921 cz. 2, Warszawa 1931.