Urodził się 21 czerwca 1882 r. w Dąbrowie pow. Garwolin. Syn Tadeusza i Heleny z d. d`Erceville.
Ukończył średnią szkołę górniczą w Dąbrowie oraz wyższe studia rolnicze w warszawie (1910 r.).
W latach 1903-1907 członek PPS i jej OB ps. „Hieronim”. Więziony przez władze rosyjskie.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w armii rosyjskiej. Po rewolucji lutowej w Rosji (1917 r.) brał udział w formowaniu oddziałów polskich na terenie Finlandii. Stanął na czele Legionu Polskiego w Finlandii (ok. 1700 żołnierzy), z którym brał udział w walkach z bolszewikami. Po rozwiązaniu legionu w maju 1918 r. powrócił do kraju.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako rtm. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce do 1924 r. pracował na placówkach zagranicznych. W latach 1924-1927 urzędnik do szczególnych zleceń przy ministrze Skarbu. Następnie kierownik oddziału politycznego w Urzędzie Województwa Wołyńskiego. Od 1928 r. starosta w Równem (początkowo jako kierownik starostwa, do 27 lutego 1933 r. formalnie), następnie w Łucku i Łańcucie. Od 1937 r. pracował w komisariacie rządu w Warszawie.
Zmarł 11 lutego 1958 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i estońskim Krzyżem Wolności 2 kl. oraz fińskim Krzyżem Wolności 3 kl..
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.