Urodził się 1 maja 1893 r. w majątku Bukowa pow. Piotrków. Syn Mariana Nepomucena (zob.) i Marii z Ziółkowskich (zob.). Brat Janusza Juliana (zob.).
Ukończył gimnazjum polskie w Łodzi. Od 1917 r. studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
W czasie I wojny światowej w PPS i POW.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w 7 puł. Brał udział w walkach z Ukraińcami. W styczniu 1919 r. odkomenderowany do kancelarii Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego. W 1920 r. powrócił do służby liniowej w WP. Uczestniczył w wojnie z bolszewikami. Po jej zakończeniu przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. kaw.
Po przeniesieniu do rezerwy podjął przerwane studia na Uniwersytecie Warszawskim.
Pracował w kancelarii Naczelnika Państwa, a od 1923 r. w Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP. Z czasem objął stanowisko kierownika referatu.
Podczas kampanii 1939 r. towarzyszył prezydentowi Ignacemu Mościckiemu. W chwili przekraczania granicy rumuńskiej (17 września) otrzymał pozwolenie na pozostanie w kraju. Dołączył do jeszcze walczących oddziałów. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Warszawy.
Od marca 1940 r. brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK oraz w piłsudzykowskim Konwencie Organizacji Niepodległościowych. We wrześniu 1943 r. przydzielony do Wojskowej Służby Ochrony Powstania w II Obwodzie (Żoliborz) Okręgu Warszawskiego AK. Sprawował funkcję zastępcy dowódcy komp. Aresztowany 18 maja 1944 r. przez Niemców i osadzony w więzieniu na Pawiaku w Warszawie. 29 lipca został zwolniony. Podczas powstania warszawskiego początkowo pozostawał bez przydziału w Śródmieściu, gdzie dołączył ochotniczo do oddziału AK na ul. Poznańskiej. Następnie służył w kwatermistrzostwie I Obwodu (Śródmieście) AK. Po kapitulacji oddziałów powstańczych (2 października 1944) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w stalagu XI B w Fallingbostel, Bergen, w oflagu II D w Gross-Born, stalagu X B w Sandbostel i w oflagu X C w Lubece. Uwolniony w 1945 r. przez wojska alianckie, do 1947 r. pozostawał na terenie Niemiec. Następnie powrócił do kraju.
Zmarł 17 października 1962 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 (?) kl., Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Wandą, miał syna Krzysztofa (29 XI 1926-19 V 2020), żołnierza AK, inżyniera, publicystę i wydawcę.
„Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski rezerw 1934.