(1890–1962)
Urodził się 29 marca 1890 r. w Szymborzu (obecnie część Inowrocławia). Syn Jana i Wandy z Hundtów. Brat Władysława Alfonsa (zob.).
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., służył w 60 pp (1923, 1924). W 1928 r. oficer 86 pp, natomiast w 1932 r. w Szkole Podchorążych Piechoty. W 1935 r. był komendantem placu w Dęblinie. Następnie przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.
Zmarł w 1962 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Marią Ludwiką N.
Źródła
„Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.