Bojownikom niepodległości

Stanisław Ulankiewicz

1884–po 1939

Urodził się 27 marca 1884 r. Syn Aleksandra i Emmy z Walterów.

Po 1918 r. w WP. Na początku czerwca 1920 r. w stopniu por. dowodził 3 szw. 9 pstrz granicznych.

Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. był p.o. komendanta kadry szw. zapasowego 10 psk. Awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na mjr. kaw., został kwatermistrzem 1 psk. W 1928 r. dowodził szw. zapasowym pułku. Z dniem 31 marca 1930 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Warszawie i Łodzi.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty (od 10 XI 1909), miał dwoje dzieci m.in. syna Stefana.

Źródła

„Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.