Urodził się 7 maja 1898 r. w Sosnowcu. Syn Michała i Bronisławy z Piwowarów.
Działacz niepodległościowy ps. „Zdora”.
Ukończył seminarium duchowne; w roku 1923 przyjął święcenia kapłańskie.
W roku 1925 był wikariuszem w parafii pw. św. Mikołaja Biskupa i Męczennika w Kromołowie (obecnie część Zawiercia). Od tego roku równolegle mianowany prefektem w Szkole Powszechnej Miejskiej nr 1 im. Tadeusza Kościuszki w Zawierciu.Następnie przeniesiony na stanowisko prefekta i kapelana SS. Bernardynek w Wieluniu. Od grudnia 1929 r. służył jako wikariusz w parafii pw. św. Marii Magdaleny w Działoszynie. Następnie w parafii pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Krzyworzece w powiecie wieluńskim. W latach 1934–1973 był proboszczem parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Złotym Potoku koło Częstochowy.
Podczas II wojny światowej organizował pomoc dla wysiedlonej ludności Warszawy, po upadku powstania warszawskiego (1 sierpnia – 2 października 1944).
Zmarł w 1977 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1937, nr 27; „Częstochowskie Wiadomości Diecezjalne” 1977, nr 8-9; Nominacje i zmiany w Diecezji, „Wiadomości Diecezjalne” 1929, nr 7; Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej z Mapą Diecezji i dodatkiem Spisu Polskich Parafij i Polskiego Duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Stan z 1 stycznia 1925 r., Kraków 1925; M. Trąba, Duchowieństwo wobec śmierci i uroczystości pogrzebowych Bolesława Bieruta, „Wieki Stare i Nowe” 2011, nr 3; Kronika Szkoły Nr 1 w Zawierciu, www.sp1zawiercie.pl/historia/kronika.html [dostęp 5 VII 2023].