Urodził się 3 maja 1883 r. w Strykowie. Syn Stefana i Feliksy z Petrykowskich.
W roku 1905 ukończył Wileńskie Seminarium Duchowne, gdzie przyjął święcenia kapłańskie. Służbę duszpasterską podjął jako wikariusz w parafii pw. św. Franciszka Ksawerego (farze) w Grodnie (1905–1908), następnie był proboszczem parafii pw. Św. Trójcy w Różanie w dekanacie słonimskim (1908–1911). W latach 1911–1914 proboszcz parafii pw. św. Michała Archanioła w Porozowie w dekanacie Wołkowysk, w diecezji grodzieńskiej.
Po wybuchu I wojny światowej (28 lipca 1914) służył jako kapelan w szkole dla dzieci uchodźców w Mińsku Litewskim, nastepnie wyjechał Jekaterynburga w azjatyckiej części Rosji by służyć pomocą duchową polskim jeńcom i uchodźcom (do 1919).
W niepodległej Polsce służył jako kapelan w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako starszy kapelan (major) z 1 czerwca 1919 r. W latach 1922–1922 starszy kapelan Obwodu Warszawskiego w Modlinie, później w Toruniu. 31 marca 1923 r. został przeniesiony do rezerwy.
W latach 1923–1927 sprawował funkcję proboszcza parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starej Rozedrance na Podlasiu. Następnie proboszcz parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Budsławiu (obecnie na Białorusi). Jednocześnie kapelan pomocniczy 1 batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza w Budsławiu. W roku 1937 został proboszczem parafii pw. Matki Bożej Anielskiej w Czarnej Wsi Kościelnej na Białostocczyźnie.
Podczas II wojny światowej 19 września 1939 r. opuścił parafię. Aresztowany przez Niemców (6 kwietnia 1940), był więziony w obozie w Działdowie, a następnie (jako pierwszy polski kapłan) od 19 kwietnia w obozie koncentracyjnym w Dachau. Uwolniony przez oddziały amerykańskie 29 kwietnia 1945 r.
Powrócił do Polski. Jako proboszcz służył w parafiach: pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Ostrowąsie; Rychwałdzie (?); pw. św. Marcina z Tours Biskupa i Wyznawcy w Kazimierzu Biskupim; w Jeziorku; pw. św. Marcina z Tours Biskupa i Wyznawcy w Brudzewie Kolskim. Od 14 marca 1950 do roku 1951 był proboszczem parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Krzymowie.
W roku 1957 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Kole.
Zmarł 26 września 1964 r. w Kole.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1937, nr 64; M. Ceglarek, Kapelani Wojska Polskiego z okresu wojny polsko-sowieckiej 1919–1921, Warszawa 2021; „Dziennik Personalny MSWojsk” 1921, nr 12, 1923, nr 16; T. Krahel, Materiały do dziejów dekanatu białostockiego w czasie II wojny światowej, „Studia Teologiczne” 1992, t. 10; Kronika Wileńska, „Słowo” 1908, nr 261; Krzymów. Kościół i wspólne śpiewanie kolęd, www.koninskagazetainternetowa.pl/2012/01/19/krzymow-kosciol-i-wspolne-spiewanie-koled/ [dostęp 3 VII 2023]; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Schematyzm Archidiecezji Wileńskiej z 1938 r.; Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej z Mapą Diecezji i dodatkiem Spisu Polskich Parafij i Polskiego Duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Stan z 1 stycznia 1925 r., Kraków 1925; https://epdz.powiatdzialdowski.pl/werenik-stanislaw/ [dostęp 3 VII 2023]; Wykaz duchowieństwa wojskowego, oraz kościołów i kaplic garnizonowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej za 1924-ty rok, Warszawa [1924]; Wykaz duchowieństwa wojskowego oraz kościołów i kaplic wojskowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej za 1928 r., Warszawa 1928; Wykaz duchowieństwa wojskowego oraz parafij, kościołów i kaplic wojskowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej na 1929 r., Warszawa 1929; Wykaz duchowieństwa wojskowego oraz parafij, kościołów i kaplic wojskowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej na 1930 r., Warszawa 1930.