Urodził się 9 maja 1898 r. w Kamienicy Polskiej koło Częstochowy. Syn Bronisława i Wandy z Jasieńskich. Brat Władysława (zob.).
Uczył się w gimnazjum w Częstochowie i w 1917 r. uzyskał maturę. Podjął studia na Wydz. Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Wiktor Częstochowiak”.
Od 11 listopada 1918 r. w WP. W stopniu szer. był żołnierzem 1 pagórskiej, uczestniczył w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. W końcu 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. lek.
W niepodległej Polsce ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując 16 maja 1925 r. dyplom lekarski. Mieszkał w Warszawie.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Zygmunt”. Był lekarzem naczelnym 4 Rejonu VI Obwodu (Praga) Warszawskiego Okręgu AK. Brał udział w powstaniu warszawskim na Pradze w sierpniu 1944 r. Pracował w szpitalu przy ul. Kowelskiej 1.
W końcu 1944 r. podjął wykłady z pediatrii na Wydz. Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego na Pradze. Później praktykował w Warszawie – był znanym pediatrą w kraju i poza jego granicami.
Zmarł 8 marca 1990 r. w Warszawie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
G. Jermakowicz, A. Małkowska, E. Towpik, Reaktywowanie Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego przed 70. laty, „Medycyna, Dydaktyka, Wychowanie” nr 11/2014; „Monitor Polski” nr 177/1938; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik oficerski rezerw 1934; www.absolwenci.sieniu.czest.pl.