Urodził się 3 lutego 1889 r. w Przytarni w powiecie kościerzyńskim. Syn Pawła, rolnika, i Franciszki z Rekowskich. Pochodził z wielodzietnej rodziny; rodzeństwo: Teofila (1866–?), Aleksander (1868–?), Franciszek (1870–?), Marianna (1872–1955), Anastazja (1875–?), Paweł, Józef Michał, Joanna, Julianna, Józefina (?–1865), Paulina.
W latach 1901–1907 kształcił się w Collegium Marianum w Pelplinie, następnie w Królewskim Katolickim Gimnazjum w Chełmnie, gdzie w 1910 r. uzyskał maturę. Ukończył Seminarium Duchowne w Pelplinie, gdzie 29 marca 1914 r. przyjął święcenia kapłańskie. Służbę duszpasterską podjął jako wikariusz w parafii pw. św. Anny w Lubawie, następnie jako administrator w parafii pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Iławie (1917).
Po wybuchu I wojny światowej (28 lipca 1914) powołany został do służby w Armii Cesarstwa Niemieckiego w charakterze kapelana. Opiekował się jeńcami-Polakami, prawdopodobnie byłymi żołnierzami Armii Imperium Rosyjskiego w niewoli niemieckiej. Po zakończeniu działań wojennych (11 listopada 1918) powrócił do parafii w Lubawie, gdzie pracował też jako katecheta w progimnazjum i w Szkole Wydziałowej. W latach 1919-1925 był administratorem parafii pw. św. Marii Magdaleny w Kurzętniku. Od 29 lipca 1925 r. proboszcz parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Niemieckim Brzoziu (obecnie Brzozie Lubawskie).
W latach 1914–1921 należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Od listopada 1935 r. członek Sejmiku Wojewódzkiego z powiatu lubawskiego. W latach 1925–1929 przewodniczący rady nadzorczej „Rolnika” – Spółdzielni Rolniczo-Handlowej w Nowym Mieście Lubawskim. 28 października 1938 r. został wybrany członkiem Rady Głównej Pomorskiego Towarzystwa Rolniczego.
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców. Więziony w Nowym Mieście Lubawskim, był torturowany.
Zamordowany 15 października 1939 r. w zbiorowej egzekucji w lesie koło wsi Bratian, położonej w pobliżu Nowego Miasta Lubawskiego. Ofiarami niemieckiego Selbstschutzu padło blisko 150 przedstawicieli polskiej elity intelektualnej i politycznej z ziemi lubawskiej.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Jest wymieniony na tablicy w katedrze w Toruniu, poświęconej księżom pomordowanym w czasie II wojny światowej oraz w kruchcie katedry w Pelplinie.
„Monitor Polski” 1938, nr 140; H. Mroos, Słownik biograficzny kapłanów Diecezji Chełmińskiej wyświęconych w latach 1821-1920, Pelplin 1995; Nowe władze Pom. Tow. Roln., „Głos Pomorza” 1938, nr 128; Schematyzm Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej z Mapą Diecezji i dodatkiem Spisu Polskich Parafij i Polskiego Duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Stan z 1 stycznia 1925 r., Kraków 1925; Z posiedzenia Rady Powiatowej, „Głos Lubawski” 1935, nr 137; Zabrocki Stanisław, www.swzygmunt.knc.pl/MARTYROLOGIUM/POLISHRELIGIOUS/vPOLISH/HTMs/POLISHRELIGIOUSmartyr3086.htm [dostęp 8 VII 2023].