Urodził się 28 kwietnia 1894 r. we Włocławku. Syn Mariana (zob.) i Józefy z Kuczyńskich, brat Romana (zob.) i Władysława (zob.). Ukończył szkołę elementarną we Włocławku, po czym praktykował i do 1912 r. pracował w warsztacie ślusarskim Kordera. Następnie przeniósł się do Płocka i tam należał do PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Aresztowany w nocy 1 maja pod zarzutem udziału w wywieszeniu czerwonego sztandaru z napisem rewolucyjnym, po krótkim czasie z braku dowodów został uwolniony. W kwietniu 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu szer. do czerwca 1917 r. pełnił służbę w V baonie 7 pp LP. Następnie w 1 komp. III baonu 1 pp LP. W lutym 1916 r. chory, przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Potem w I baonie 5 pp LP. Następnie powrócił do Płocka i działał w POW. Po odzyskaniu niepodległości skierowany na Śląsk, wziął udział w I powstaniu śląskim (sierpień 1919). Po powrocie do Płocka wcielony do baonu zapasowego 6 pp LP. Uczestniczył w obronie Płocka przed bolszewikami; był ranny. Następnie zdemobilizowany. Podjął wówczas działalność jako instruktor Zw. Zawodowego Robotników Rolnych RP. W 1923 r. powrócił do pracy w zawodzie ślusarza. Od 1930 r. w Straży Granicznej. Posiadał stopień st. strażnika. Służył w Oddz. II Komendy Straży Granicznej. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Warszawy. Po 1945 r. zamieszkał w Milanówku. Zmarł 27 lutego 1956 r. w Milanówku. Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych. Żonaty z Janiną Kwaśniewską, miał z nią córkę Irenę Marię (25 VI 1915-1984) zamężną Tomczak.
„Monitor Polski” nr 179/1931; A. Pacholczykowa, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.