Urodziła się 13 marca 1864 r. w Warszawie. Córka Hermana i Doroty z Wajsbernów (?).
Ukończyła IV Rządowe Gimnazjum Żeńskie w Warszawie (1879 r.).
Początkowo utrzymywała się z udzielania lekcji, od 1883 r. prowadziła dwuklasową szkołę, którą wkrótce władze rosyjskie zamknęły za używanie języka polskiego.
Nawiązała kontakt z partią Proletariat. W latach 1884-1885 była kolporterką wydawnictw partyjnych, uczestniczyła w zebraniach kółek robotniczych.
Od 1895 r. w PPS. Działała w technice partyjnej, będąc jedną z „dromaderek”.
Ukończyła dwuletnią szkołę akuszerską w Warszawie (1900 r.), po czym przeniosła się do Łodzi. Tam podjęła pracę zawodową w przytułku położniczym.
W przytułku tym założyła skład literatury partyjnej, przeniesiony potem do mieszkania przy ul. Zawadzkiej 8.
W 1904 r. aresztowana przez władze rosyjskie, była więziona przez trzy miesiące. Ponownie aresztowana w 1906 r., przez pięć miesięcy przebywała w więzieniu w Łodzi i Sieradzu. W 1908 r. aresztowana kolejny raz, była więziona w Łodzi, Sieradzu i Kaliszu. Na mocy rozporządzenia generał-gubernatora warszawskiego 8 sierpnia 1908 r. zakazano jej zamieszkiwania na terenie państwa rosyjskiego na czas trwania stanu wojennego.
Wyjechała wówczas do Krakowa. Od grudnia 1910 r. mieszkała w Kijowie, Moskwie i na Wołyniu. Po przewrocie bolszewickim w 1917 r. powróciła do kraju.
Mieszkała w Warszawie.
Od 1936 r. należała do Stow. b. Więźniów Politycznych.
Zmarła 20 października 1940 r. w Warszawie. Pochowana na Cmentarzu Bródnowskim kwat. 85 B.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości.
Zamężna z N. Handelsmanem.
„Monitor Polski” nr 64/1938; B. Winnicka, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987.