Bojownikom niepodległości

Stanisława Jaśkiewiczowa–Siecińska

(1885–po 1930)

Urodziła się w 1885 r. w Siecieniu pow. Płock. Córka Seweryna i Joanny ze Staniszewskich.

Była związana z ruchem socjalistycznym. Od 1905 r. w PPS, a po rozłamie w partii (listopad 1906) w PPS-Frakcji Rewolucyjnej ps. „Sława”.

Należała do organizatorek Warszawskiego Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich Oddział w Płocku (24 czerwca 1910).  Zorganizowała bibliotekę i czytelnię związkową. Działała też w Uniwersytecie dla Wszystkich i Towarzystwa Kultury Polskiej.

W czasie I wojny światowej na początku 1915 r. należała do organizatorek Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego w Płocku. Aresztowana przez Niemców, przez dwa tygodnie była więziona w Płocku. Aresztowana ponownie 20 lipca 1917 r. w ramach represji niemieckich wobec obozu niepodległościowego, została osadzona w obozie w Havelbergu, a od lutego 1918 r. w Modlinie.

W niepodległej Polsce w 1918 r. wchodziła w skład Wydziału Wykonawczego Rady Delegatów Robotniczych w Płocku, sprawując funkcję skarbnika. W 1919 r. wybrana na członka Rady Miejskiej.

Mieszkała w Płocku. Pracowała jako kierowniczka biblioteki.

Zmarła po 1930 r.

Odznaczona Krzyżem Niepodległości.

Zamężna z N. Jaśkiewiczem.

Źródła

K. Grochowska-Iwańska, Płocczanki na drogach ku Niepodległej, w: Tak rodziła się Niepodległość. W 100-lecie powstania wolnej Polski, Płock-Włocławek 2018; H.S. Kudelska, Peowiacy w Modlinie, w: Służba Ojczyźnie. Wspomnienia uczestniczek walk o niepodległość 1915–1918, Warszawa 1929; „Monitor Polski” nr 300/1930.