Urodził się 1 czerwca 1901 r. we Włocławku. Syn Wacława i Jadwigi z Górskich.
Należał do skautingu i Polskiej Organizacji Wojskowej w Kijowie.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. Służył w 36 pp. Z dniem 1 czerwca 1920 r. mianowany por. piech. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 stycznia 1935 r. awansował na kpt. rez. piech.
Mieszkał w Warszawie.
W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do WP.
Podczas kampanii wrześniowej pełnił służbę w Oddz. IV improwizowanej Armii „Warszawa”. Był oficerem w wydziale kolejnictwa armii. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód 1914–1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.