Bojownikom niepodległości

Stefan Andrzej Boryczko

(1896-1989)

Stefan Andrzej BoryczkoUrodził się 1 września 1896 r. w Woli Duchackiej (obecnie część Krakowa). Syn Wincentego i Katarzyny. Absolwent gimnazjum. W okresie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Korwin”. Służył w oddziale pionierów i 5 pp LP. W marcu 1916 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Po 1918 r. w WP. W maju 1919 r. mianowany ppor. piech. i przydzielony do 1 psp. Następnie w składzie 5 pp leg brał udział w wojnie z bolszewikami. W sierpniu 1920 r. przydzielony do DOGen w Poznaniu, a potem w Lublinie. W grudniu 1920 r. awansował na por. piech. Od 1921 r. w 41 pp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w pułku tym służył co najmniej od 1923 r. Awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. piech., w 1924 r. był oficerem Oddz. V Sztabu Generalnego. Od października 1925 r. w KOP. W 1928 r. w 36 pp, po czym ponownie w KOP. Od lipca 1930 r. w 36 pp. W czerwcu 1934 r. odkomenderowany do Ministerstwa Komunikacji, w listopadzie przeniesiony do rezerwy. Pracował w poznańskiej dyrekcji kolei. Podczas II wojny światowej mieszkał na Kieleczyźnie. Brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK. Od 1941 do sierpnia 1944 r. komendant Rejonu i Podobwodu Kielce, następnie do stycznia 1945 r. Obwodu Kielce. Awansował na mjr. piech. Po wojnie mieszkał na Śląsku. Zmarł w 1989 r. Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Załugi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 179/1931
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze w pierwszych latach niepodległości 1918-1922, Kraków 2015; „Monior Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.