Stefan Babiuch

Urodził się 26 grudnia 1896 r. w Chrzanowie. Syn Antoniego i Heleny z Orkiszów.

Ukończył sześcioklasową szkołę powszechną w rodzinnym mieście. Następnie podjął praktykę rymarską w Chrzanowie, której z powodu wybuchu wojny nie ukończył.

W czasie I wojny światowej 21 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Skierowany do Krakowa, w październiku został zeń zwolniony. Od marca 1915 r. ponownie w Legionach. Służył w 3 komp. 4 pp LP. W jego składzie 15 lipca 1915 r. wyruszył na front. Uczestniczył w działaniach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. 20 września 1915 r. awansował na st. szer.

Wybijał się w czasie walk pozycyjnych pod Optowami jako dzielny patrolowiec. Biorąc udział w jednej z patroli w marcu 1916 r., której udało się zajść patrol nieprz.wypada pierwszy – biorąc jeńca. Tam zadecydował o wuniku, gdyż patrol wahał się z podjęciem walki [z wniosku na order Virtuti Militari].

Po kryzysie przysięgowym w Legionach 17 września 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Do 26 października 1918 r. służył w 6 komp. 16 pstrz. Walczył na froncie rumuńskim.

Podczas urlopu wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej.

Od 1 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 10 komp. 4 pp leg. Brał udział w walkach z Ukraińcami w okolicach Lwowa, a potem z bolszewikami.

W niepodległej Polsce pełnił zawodową służbę wojskową w 4 pp leg. W 1922 r. w 8 komp. W 1931 r. posiadał stopień chor. W 1934 r. był dowódcą plut. 3 komp., a w marcu 1939 r. w 8 komp.

Podczas II wojny światowej brał udział w ruchu oporu w szeregach Armii Krajowej.

Zmarł 30 maja 1975 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy u. Konarskiego w Jędrzejowie sektor B.