Stefan Baczewski

Urodził się 1 grudnia 1892 r. w Zniesieniu koło Lwowa. Syn Leopolda, chemika i przemysłowca, oraz Stefanii z Kopeckich.

Kształcił się w II gimnazjum we Lwowie (1902-1906), ukończył gimnazjum w Wiedniu (1910 r.), i kurs abituriencki w Akademii Handlowej we Lwowie, potem Wydz. Prawa Uniwersytetu Lwowskiego (1916 r.)

W okresie studiów należał do Zw. Młodzieży Narodowej („Zet”).

Od 1916 r. pracował jako praktykant konceptowy w Namiestnictwie we Lwowie.

Od sierpnia 1918 r. należał do niepodległościowej organizacji Polskie Kadry Wojskowe.

W 1918 r. brał udział w walkach z Ukraińcami o Lwów.

W grudniu 1918 r. został urzędnikiem Tymczasowego Komitetu Rządzącego we Lwowie. W 1919 r. został urzędnikiem w starostwie lwowskim.

W 1920 r. ochotniczo wstąpił do WP i uczestniczył w działaniach przeciwko bolszewikom. Następnie powrócił na zajmowane stanowisko.

Od 1922 r. współwłaściciel i dyrektor generalny rodzinnej firmy „Fabryka wódek, likierów i rossolisów J.A. Baczewskiego”. Radca Izby Przemysłowo-Handlowej we Lwowie, członek rady nadzorczej Banku Zw. Spółek Zarobkowych w Poznaniu.

Od grudnia 1924 r. konsul honorowy Austrii we Lwowie.

W 1928 r. należał do współtwórców ogólnopolskiego związku producentów wódek gatunkowych i był jego pierwszym prezesem.

24 maja 1930 r. powołany w skład Tymczasowej Rady Miasta Lwowa i od 24 października 1932 r. prezes jej Klubu Gospodarczego. 11 lutego 1933 r. zrezygnował z mandatu radnego,

25 września 1939 r. aresztowany przez NKWD we Lwowie. Początkowo więziony w tym mieście, a potem w Charkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 071/2.

Zamordowany na Ukrainie, prawdopodobnie w Kijowie w maju 1940 r.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 5 kl., Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 20 X 1920) z Małgorzatą Kuncewicz.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.