Urodził się 31 grudnia 1876 r. w Żydomli na Grodzieńszczyźnie. Syn Tadeusza i Pauliny z Bohuszów. Brat Janiny Amelii Prystorowej (zob.), szwagier Aleksandra Błażeja Prystora (zob.).
Ukończył studia medyczne, w 1901 r. uzyskując dyplom lekarski.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako mjr rez. lek. z 1 czerwca 1919 r., został zatrzymany w służbie czynnej. Był lekarzem w Szpitalu Rejonowym w Modlinie (1923, 1924). Przemianowany na oficera służby stałej (mjr lek. z 1 lipca 1919), w 1928 r. pełnił służbę w 1 Szpitalu Okręgowym. Z dniem 1 stycznia 1929 r. otrzymał stopień ppłk. lek. Na początku 1932 r. przeszedł w stan spoczynku.
Mieszkał w Warszawie.
Zmarł 28 lipca 1956 r. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 146a.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 109/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.