(1892–po 1937)
Urodził się 17 grudnia 1892 r. w Lublinie. Syn Władysława i Zofii z Kowalów.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 12 komp. 4 pp LP. Podczas kampanii wołyńskiej został ranny. W maju 1916 r. leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. 11 września superarbitrowany w tym mieście; uznany za zdolnego do służby bez broni w pospolitym ruszeniu.
W niepodległej Polsce mieszkał w Lublinie. Pracował jako brukarz.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Źródła
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 64/1937; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.